Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5320 E. , 2021/398 K.
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tanıma
-Boşanmaya Karar Verilmesinden Sonra Tarafların Birlikteliğinin Devam Etmesi Kararın Tanınmasına Engel Olmaz. MÖHUK m. 58 vd. Maddelerine Göre Tanıma Koşullarının Gerçekleşip Gerçekleşmediği Belirlenmelidir.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkek dava dilekçesinde; davalı kadın ile 1985 yılında evlendiklerini, sonrasında anlaşarak Hollanda Zwolle Bölge Mahkemesinin 1991 tarihli 6170/90 sayılı 09/01/1991 kesinleşme tarihli kararı ile boşandıklarını belirterek bu kararın Türkiye’de tanınmasını talep etmiştir. Davalı ise, boşanmanın formalite olarak yapıldığını birliğin fiilen devam ettiğini, bu nedenle kararın tanınması talebinin kötü niyetli olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince Hollanda Mahkemesinde yapılan boşanmanın iç hukuk kurallarının kabul ettiği bir şekilde iradi olarak yapılmadığı belirtilerek, hukuka karşı hile yapılarak elde edilen mahkeme kararının Türk Mahkemesince tanınması ve tenfizinin iç hukuk kurallarına aykırı olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm hakkında davacı tarafından istinaf kanun yolu incelemesi talebinde bulunulmuştur.
İstinaf başvurusunu inceleyen bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince; yabancı mahkemece 09.01.1991 tarihinde verilen boşanma kararından sonra tarafların beraberliklerini devam ettirdikleri ve bu dönemde 1993 doğumlu müşterek çocukları Volkan’ın dünyaya geldiği anlaşılmakla davacının 1991 yılında verilmiş olan boşanma kararının tanınmasını istemesi Türk Medeni Kanununun 2. maddesinde yer alan dürüstlük kuralına aykırı olduğu belirtilmek sureti ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm hakkında davacı erkek temyiz isteminde bulunmuştur.
5718 sayılı MÖHUK m. 52/1. maddesinde belirtildiği üzere hukuki yararı bulunan herkes yabancı mahkeme ilamının tanınmasını ve tenfizini isteyebilir. Tarafların Hollanda Zwolle Bölge Mahkemesinin 1991 tarihli 6170/90 sayılı 09/01/1991 kesinleşme tarihli kararı ile usulüne uygun şekilde anlaşmalı olarak boşandıkları anlaşılmaktadır. Mahkemece yapılması gereken iş davaya konu yabancı mahkeme kararının MÖHUK m. 58 vd. maddelerine göre tanıma koşullarını içerip içermediğini belirlemekten ibarettir. Tarafların birlikteliğinin devam etmesi ya da bu dönemde ortak çocuklarının dünyaya gelmiş olması
davacının ilgili kararın tanınmasında hukuki yararının bulunduğu gerçeğini değiştirmediği gibi bu kararın tanınmasının talep edilmesi Türk Medeni Kanunu’nun 2. maddesinde yer alan dürüstlük kuralına aykırılık da oluşturmaz. O halde yabancı mahkeme tarafından verilen boşanma kararının tanınmasına karar verilmesi gerekirken, istemin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesinin kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 20.01.2021