Yargıtay 2. Hukuk Dairesi         2020/5084 E.  ,  2020/5843 K.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Ziynet alacağı

– Karısının Rızasıyla da Olsa Altınları Geri İstememek Üzere Kocasına Verdiğini İddia Ve İspat etmedikçe, Erkek Altınları Geri Vermekle Yükümlüdür.

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacı kadın, dava dilekçesi ile çeyiz senedinde yazılı olan ziynetlerin aynen veya bedelinin iadesine karar verilmesini talep etmiş, davalı erkek ise; çeyiz senedindeki imzanın kendisine ait olduğunu, ancak çeyiz senedinde yazılı olduğu adette ziynet takılmadığını ve ziynet eşyalarının düğün masraflarına harcandığını beyan etmiştir. Mahkemece; tanık beyanlarıyla ve diğer delillerle davacının evden kovulduğunun ispatlanamadığı, bu yüzden yasal karine gereğince davacının evden çeyiz eşyaları ve altınlarıyla ayrıldığının kabulünün gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davalı erkek yazılı belgeye karşı bir belge sunmamıştır. Yapılan yargılama ve toplanan delilerden, davalı erkek tarafından, dava konusu ziynetlerin düğün masrafları için harcandığının beyan edildiği anlaşılmaktadır. davalı erkek tarafından, kadının rızasıyla da olsa bunları geri istememek üzere erkeğe verdiği iddia ve ispat edilmedikçe, erkek bunları geri verme borcu altındadır. Davalı erkek bü yönde bir delil de getiremediğine göre, davacı kadının dava dilekçesinde talep ettiği ziynetlerin, dosyadaki delillere göre, bilirkişi incelemesi yaptırılıp, ziynetlerin cins, ayar, gramları belirlendikten sonra, kabulüne karar verilmesi gerekirken, bu husus nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 18.11.2020